1.
Կատարիր կոտորակների բաժանումը:
3/17:7/17=3/17⋅17/7=51/119
2.
ա) −4/43:1= -4/43
բ) (−4/43):(−1)= +4/43
3.
Կատարիր բաժանումը:
Առաջին պատուհանում տեղադրիր «+» կամ «−» նշանը:
(−15/16):3=-15/48
4.
8
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
1.
Հաշվիր գումարը:
Կոտորակները մի կրճատիր:
4/69+13/69=17/69
2.
Կատարիր գումարումը:
(−4/23)+(−8/23)= -12/23
3.
Հաշվիր՝
5 2/7+44 3/7= 49 5/7
4.
Կատարիր գումարումը:
8+(−4/5)= +12/6
5.
Գումարիր խառը թվերը:
3 1/9+29 1/21= 4 1/30
6.
Գտիր ռացիոնալ թվերի գումարը:
5/8+(−1/5)=4/3
7.
Հաշվիր գումարը:
2/17+(−9 10/17)= -9 8/17
8.
Գտիր ռացիոնալ թվերի գումարը:
0+18/8+(−31/8)= -49/8
9.
Կիրառելով p/q+m/n=p⋅n+q⋅m/q⋅n բանաձևը, գտիր ռացիոնալ թվերի գումարը:
Պատասխանը մի կրճատիր:
Պատասխան՝ 7/22+(−1/35)=7.(-35)+22.(-1) / 22.(-35)= -267+/-1100
10.
Հաշվիր տարբերությունը:
(4/76)−(−19/76)= 23/76
11.
Կատարիր հանումը:
(−15/76)−22/76= -37/76
12.
Կատարիր հանումը:
16/4−24/4= -8/4
13.
Հաշվիրռացիոնալ թվերի տարբերությունը:
33/9−1/37= 32/333
14.
Կիրառելով p/q−m/n=p⋅n−q⋅m/q⋅n բանաձևը, հաշվիր ռացիոնալ թվերի տարբերությունը:
Պատասխան՝ 23/9−1/8=23.8-9.1/9.8= 175/72
15.
Բնական թվից հանիր սովորական կոտորակը:
59−7/11= 52/11
16. Գտիր այն ռացիոնալ թիվը, որը 24/36-ով փոքր է −40-ից: Կոտորակը մի կրճատիր:
Պատասխան՝ -40 24/36
17.
Պարզիր, թե ո՞ր արտահայտությանն է հավասար հետևյալ տարբերությունը՝ (−11/31)−25/31
Ընտրիր ճիշտ պատասխան(ներ)ը.
797.
ա) +68/84
բ) + 200/320
գ) +150/513
դ) +106/45
ե) +1/5
զ) +391/200
798.
ա) -45/70
բ) -1344/567
գ) -490/945
դ) -630/1036
799.
ա) + 4968/56
բ) +531/35
գ) +3843/250
դ) -272/63
800.
ա) <
բ) <
գ) >
դ) =
801.
ա) +32/5
բ) +24/18
գ) +574/917
դ) +525/124
802.
ա) — 112/40
բ) -100/30
գ) -190/76
դ) -1134/2387
803.
ա) <
բ) >
գ) <
դ) =
1.
Հաշվիր գումարը:
Կոտորակները մի կրճատիր:
4/69+13/69=17/69
2.
Կատարիր գումարումը:
(−4/23)+(−8/23)= -12/23
3.
Հաշվիր՝
5 2/7+44 3/7= 49 5/7
4.
Կատարիր գումարումը:
8+(−4/5)= +12/6
5.
Գումարիր խառը թվերը:
3 1/9+29 1/21= 4 1/30
6.
Գտիր ռացիոնալ թվերի գումարը:
5/8+(−1/5)=4/3
7.
Հաշվիր գումարը:
2/17+(−9 10/17)= -9 8/17
8.
Գտիր ռացիոնալ թվերի գումարը:
0+18/8+(−31/8)= -49/8
9.
Կիրառելով p/q+m/n=p⋅n+q⋅m/q⋅n բանաձևը, գտիր ռացիոնալ թվերի գումարը:
Պատասխանը մի կրճատիր:
Պատասխան՝ 7/22+(−1/35)=7.(-35)+22.(-1) / 22.(-35)= -267+/-1100
10.
Հաշվիր տարբերությունը:
(4/76)−(−19/76)= 23/76
11.
Կատարիր հանումը:
(−15/76)−22/76= -37/76
12.
Կատարիր հանումը:
16/4−24/4= -8/4
13.
Հաշվիրռացիոնալ թվերի տարբերությունը:
33/9−1/37= 32/333
14.
Կիրառելով p/q−m/n=p⋅n−q⋅m/q⋅n բանաձևը, հաշվիր ռացիոնալ թվերի տարբերությունը:
Պատասխան՝ 23/9−1/8=23.8-9.1/9.8= 175/72
15.
Բնական թվից հանիր սովորական կոտորակը:
59−7/11= 52/11
16. Գտիր այն ռացիոնալ թիվը, որը 24/36-ով փոքր է −40-ից: Կոտորակը մի կրճատիր:
Պատասխան՝ -40 24/36
17.
Պարզիր, թե ո՞ր արտահայտությանն է հավասար հետևյալ տարբերությունը՝ (−11/31)−25/31
Ընտրիր ճիշտ պատասխան(ներ)ը.
Մակեդոնիայի արքան։ (Ք. ա. 336.-323. թթ) Նա եղել է աշխարհի ամենաերիտասարդ ու խոշորագույն զորավարներից մեկը
Դարեհ 3-րդի սպանությունից հետո Մակեդոնացին շարունակեց իր արշավանքները դեպի Միջին Ասիա և Հնդկաստան, ստեղծելով աննախադեպ մի աշխարհակալություն
Ինչքա՜ն ծիծաղեցին էն գիշեր․․․
Ամենքը գաղթականներ էին։ Նոր էին Թիֆլիս հասել։ Զանոն էլ նրանց հետ էր։ Իր հոր փեշիցը բռնած նա անց էր կացել ձյունոտ սարերով, ամայի, ցուրտ դաշտերով, երկա՜ր-երկա՜ր ճանապարհ։
Նա չէր հասկանում, թե ինչու պատահեց էն ամենը, ինչ որ ինքը տեսավ․ էն հրացանների ճայթյունը, էն աղաղակը, էն ծուխն ու կրակը, էն փախուստը, որ փախչում էին ամենքը, ամենքը․․․ Եվ չէր հասկանում, թե ինչպես եղավ, որ իր մայրիկը կորավ էն ժամանակ։
Հայրիկը փախցրեց իրեն ու իր փոքրիկ եղբորը՝ Սուրիկին։ Ամբողջ ճանապարհին հայրիկը պինդ գրկած էր Սուրիկին, իսկ Զանոն բռնած էր փեշից։ Ճանապարհին հաճախ լաց էր լինում Սուրիկը։ Հայրիկն աշխատում էր նրան տաքացնել ու հանգստացնել․
— Սո՛ւս, Սուրիկ ջան, սո՛ւս։ — Ամեն անգամ Զանոն էլ հոր ետևից կրկնում էր․ «Սո՛ւս, Սուրիկ ջան, սո՛ւս», ու միշտ էլ ավելացնում էր․ «Մայրիկը հիմի կգա»։ Նա զարմանում էր, թե ինչո՞ւ հայրիկն էլ չի ասում՝ մայրիկը կգա։ Հայրիկը հենց ասում էր՝ կհասնենք Թիֆլիս․․․ կհասնենք Թիֆլիս․․․
Վերջապես հասան Թիֆլիս։
Մի մութը, մռայլ ու ցեխ աշնան իրիկուն էր, որ հասան Թիֆլիս։ Զանոն մտածում էր, թե Թիֆլիսում կարոտած մարդիկ են սպասում իրենց, որ դեմ կգան կգրկեն, կհամբուրեն․ գուցե և մայրիկը նրանց մեջ լինի։ Ոչ ոք չերևաց։ Ամենքը անց էին կենում նրանց կողքով։ Մինչև անգամ նրանք, որ մոտենում մի, բան էին տալի կամ հետաքրքրվում, այնպես էին վերաբերվում՝ ինչպես աղքատների։ Եվ այստեղ իմացավ նա առաջին անգամ, որ հայրիկն էլ հայրիկ չի, ոչ Սուրիկը՝ Սուրիկ, ոչ էլ ինքը՝ Զանո, այլ «գաղթականներ» են։ Հայրիկը և մյուս գաղթականները գնացին ման, եկան, շատ խնդրեցին սրան, նրան, ցույց տվին երեխաների վրա, որ հոգնած էին, մրսում էին, երկար խնդրեցին, երկար սպասեցին, մինչև որ բերին էս տունը։
Միակ լամպը աղոտ լուսավորում էր հին մեծ սրահը, մի ծայրից մյուսը։ Պատերի երկարությամբ տեղավորվել էին գաղթականները, ընտանիք-ընտանիք։ Զանոյի հայրն էլ իր երկու երեխաների, հետ մի անկյունում էր տեղավորվել։ Հայրիկը թինկը տված՝ ծոցն էր առել Սուրիկին, իսկ Զանոն մի զույգ կոշիկ գրկին նստած էր նրանց կողքին։ Ու էնպես լավ էր զգում Զանոն իրե՜ն․․․ էլ չկար էն երկյուղը, որ տեսան, էլ չկային երկար, ցուրտ ճամփեքն ու սովը։ Տաք սենյակում հաց էր կերել ու հոգնությունից հետո մի ախորժելի հանգիստ էր զգում։ Քունը տանում էր թեև, բայց նա մտածում էր էն փոքրիկ աղջկա վրա, որ ժպտալով իրեն նվիրեց գոգին դրած կոշիկները։ Ի՜նչ լավն էր էն աղջիկը, ի՜նչ լավն էին նրա ժպտուն, զվարթ աչքերը, ի՜նչ լավն էր էն տաք ապահով սենյակը, ի՜նչ լավն էր էն գիշերը․․․
Քաղաքում մի խումբ տիկիններ հնամաշ շորեր էին հավաքել ու բաժանում էին գաղթականներին։ Գաղթականներից ոմանք ստացած շորերն էին շինում, հարմարեցնում իրենց, ոմանք հաց էին ուտում, ոմանք ծխում ու զրույց անում։
Էն գիշեր ամենքն էլ լավ էին զգում իրենց, ամենքն էլ ուրախ էին։ Իրենցից որը ներս էր գալի՝ քաղաքացու մի որևէ շոր հագին կամ կրկնակոշիկները ոտներին, էս ու էն կողմից սրախոսում էին, ծիծաղում, ուրախանում։ Մանավանդ երբ ներս եկավ էն խեղկատակ Մարտոն։ Ամեն ծիծաղելի բան էլ հակառակի նման հենց նրա հետ էր պատահում։ Չգիտես ում խելքին էր փչել, մի հին ցիլինդր էին տվել նրան ու մի թևը կոտրած հովանոց։ Եվ ահա գաղթականների ուրախ ժամանակ դռնից ներս մտավ Մարտոյի հովանոցը, նրա ետևից՝ ցիլինդրավոր Մարտոն։ Գաղթականները առաջին րոպեին շփոթվեցին, բայց տղաներից մինը շուտով ճանաչեց, վեր կացավ ցիլինդրին զարկեց, ցիլինդրը գետին թռավ, մի ուրիշն էլ հովանոցը փախցրեց, ու մեջտեղը կանգնեց էն մասխարա Մարտոն։
— Տո, Մարտո, քու տունը չքանդվի, տո, մասխարա․․․
Ամբողջ սրահը սկսեց հռհռալ։
— Տո զարկե՛ք էդ խեղկատակին։
Ու սկսեցին կատակով զարկել Մարտոյին, էս կողմը քարշ տալ, էն կողմը ձգել։ Ի՜նչ ծիծաղ ընկավ սրահը, ի՜նչ ծիծաղ։
Ծիծաղում էին ամենքը, ծիծաղում էր Զանոն։ Նա ուզեց Սուրիկին վեր կացնի, որ նա էլ ծիծաղի, բայց Սուրիկը քնած էր։ Զվարթ աղմուկի մեջ կամաց-կամաց իր քունն էլ տարավ ու նվերը կրծքին սեղմած քնեց Զանոն։
Քնեց, և ահա եկավ, երևաց մայրիկը։ Տխուր էր մայրիկը, բայց Զանոյին ժպտում էր։
— Մայրի՜կ, մայրի՜կ, տե՜ս, էն աղջիկը տվեց ինձ․․․ էնպես լավ աղջիկ է՜ր, էնպես լավ աչքեր ունե՜ր, էնպես լավ մայրիկ ունե՜ր․․․ մայրի՜կ․․․ մայրի՜կ․․․
Ու երկար, երկար մայրիկի հետ էր Զանոն, երբ վեր թռավ մի զիլ ձենից։ Գաղթականներից մինն էր, որ ընդհանուր աղմուկի մեջ երգ էր երգում։«Արև շողցեր ա պայծառ,Նախշուն ա դաշտ, ճյուղն ու ծառ,Հրդկի վերև հավաքվեր՝Կուճլվըլան մեր հավքեր,Վայ լե՜, վայ լե՜․․․»։
Այնինչ մյուս անկյունում Մարտոն դեռ անում էր իր ծաղրածությունները ընդհանուր ծիծաղի մեջ։ Քնաթաթախ Զանոն չէր հասկանում, թե որտեղ էր գտնվում, բայց որտեղ էլ լիներ, նրան թվում էր, թե սրահը լիքն էր մոտիկներով, հարազատներով, տաքությունով ու լուսով, զվարթ քրքիջով, հայրիկի շնչով, մայրիկի ժպիտով, էն աղջկա պայծառ հայացքով, հայրենի երգի մրմունջով․․․
Ամենքն էլ էնտեղ էին, ամենքն էլ ուրախ․․․ Եվ ի՜նչքան ծիծաղեցին էն գիշեր ամենքն էլ, ի՜նչքան ծիծաղեց Զանոն․․․
Ի՜նչ ուրախ գիշեր էր, ի՜նչ ուրախ գիշեր․․․
1.Դուրս գրիր անծանոթ բառերը և բացատրիր բառարանի օգնությամբ։
2.Բացատրիր «գաղթական » բառի իմաստը։
Ինչքա՜ն ծիծաղեցին էն գիշեր․․․
Ամենքը գաղթականներ էին։ Նոր էին Թիֆլիս հասել։ Զանոն էլ նրանց հետ էր։ Իր հոր փեշիցը բռնած նա անց էր կացել ձյունոտ սարերով, ամայի, ցուրտ դաշտերով, երկա՜ր-երկա՜ր ճանապարհ։
Նա չէր հասկանում, թե ինչու պատահեց էն ամենը, ինչ որ ինքը տեսավ․ էն հրացանների ճայթյունը, էն աղաղակը, էն ծուխն ու կրակը, էն փախուստը, որ փախչում էին ամենքը, ամենքը․․․ Եվ չէր հասկանում, թե ինչպես եղավ, որ իր մայրիկը կորավ էն ժամանակ։
Հայրիկը փախցրեց իրեն ու իր փոքրիկ եղբորը՝ Սուրիկին։ Ամբողջ ճանապարհին հայրիկը պինդ գրկած էր Սուրիկին, իսկ Զանոն բռնած էր փեշից։ Ճանապարհին հաճախ լաց էր լինում Սուրիկը։ Հայրիկն աշխատում էր նրան տաքացնել ու հանգստացնել․
— Սո՛ւս, Սուրիկ ջան, սո՛ւս։ — Ամեն անգամ Զանոն էլ հոր ետևից կրկնում էր․ «Սո՛ւս, Սուրիկ ջան, սո՛ւս», ու միշտ էլ ավելացնում էր․ «Մայրիկը հիմի կգա»։ Նա զարմանում էր, թե ինչո՞ւ հայրիկն էլ չի ասում՝ մայրիկը կգա։ Հայրիկը հենց ասում էր՝ կհասնենք Թիֆլիս․․․ կհասնենք Թիֆլիս․․․
Վերջապես հասան Թիֆլիս։
Մի մութը, մռայլ ու ցեխ աշնան իրիկուն էր, որ հասան Թիֆլիս։ Զանոն մտածում էր, թե Թիֆլիսում կարոտած մարդիկ են սպասում իրենց, որ դեմ կգան կգրկեն, կհամբուրեն․ գուցե և մայրիկը նրանց մեջ լինի։ Ոչ ոք չերևաց։ Ամենքը անց էին կենում նրանց կողքով։ Մինչև անգամ նրանք, որ մոտենում մի, բան էին տալի կամ հետաքրքրվում, այնպես էին վերաբերվում՝ ինչպես աղքատների։ Եվ այստեղ իմացավ նա առաջին անգամ, որ հայրիկն էլ հայրիկ չի, ոչ Սուրիկը՝ Սուրիկ, ոչ էլ ինքը՝ Զանո, այլ «գաղթականներ» են։ Հայրիկը և մյուս գաղթականները գնացին ման, եկան, շատ խնդրեցին սրան, նրան, ցույց տվին երեխաների վրա, որ հոգնած էին, մրսում էին, երկար խնդրեցին, երկար սպասեցին, մինչև որ բերին էս տունը։
Միակ լամպը աղոտ լուսավորում էր հին մեծ սրահը, մի ծայրից մյուսը։ Պատերի երկարությամբ տեղավորվել էին գաղթականները, ընտանիք-ընտանիք։ Զանոյի հայրն էլ իր երկու երեխաների, հետ մի անկյունում էր տեղավորվել։ Հայրիկը թինկը տված՝ ծոցն էր առել Սուրիկին, իսկ Զանոն մի զույգ կոշիկ գրկին նստած էր նրանց կողքին։ Ու էնպես լավ էր զգում Զանոն իրե՜ն․․․ էլ չկար էն երկյուղը, որ տեսան, էլ չկային երկար, ցուրտ ճամփեքն ու սովը։ Տաք սենյակում հաց էր կերել ու հոգնությունից հետո մի ախորժելի հանգիստ էր զգում։ Քունը տանում էր թեև, բայց նա մտածում էր էն փոքրիկ աղջկա վրա, որ ժպտալով իրեն նվիրեց գոգին դրած կոշիկները։ Ի՜նչ լավն էր էն աղջիկը, ի՜նչ լավն էին նրա ժպտուն, զվարթ աչքերը, ի՜նչ լավն էր էն տաք ապահով սենյակը, ի՜նչ լավն էր էն գիշերը․․․
Քաղաքում մի խումբ տիկիններ հնամաշ շորեր էին հավաքել ու բաժանում էին գաղթականներին։ Գաղթականներից ոմանք ստացած շորերն էին շինում, հարմարեցնում իրենց, ոմանք հաց էին ուտում, ոմանք ծխում ու զրույց անում։
Էն գիշեր ամենքն էլ լավ էին զգում իրենց, ամենքն էլ ուրախ էին։ Իրենցից որը ներս էր գալի՝ քաղաքացու մի որևէ շոր հագին կամ կրկնակոշիկները ոտներին, էս ու էն կողմից սրախոսում էին, ծիծաղում, ուրախանում։ Մանավանդ երբ ներս եկավ էն խեղկատակ Մարտոն։ Ամեն ծիծաղելի բան էլ հակառակի նման հենց նրա հետ էր պատահում։ Չգիտես ում խելքին էր փչել, մի հին ցիլինդր էին տվել նրան ու մի թևը կոտրած հովանոց։ Եվ ահա գաղթականների ուրախ ժամանակ դռնից ներս մտավ Մարտոյի հովանոցը, նրա ետևից՝ ցիլինդրավոր Մարտոն։ Գաղթականները առաջին րոպեին շփոթվեցին, բայց տղաներից մինը շուտով ճանաչեց, վեր կացավ ցիլինդրին զարկեց, ցիլինդրը գետին թռավ, մի ուրիշն էլ հովանոցը փախցրեց, ու մեջտեղը կանգնեց էն մասխարա Մարտոն։
— Տո, Մարտո, քու տունը չքանդվի, տո, մասխարա․․․
Ամբողջ սրահը սկսեց հռհռալ։
— Տո զարկե՛ք էդ խեղկատակին։
Ու սկսեցին կատակով զարկել Մարտոյին, էս կողմը քարշ տալ, էն կողմը ձգել։ Ի՜նչ ծիծաղ ընկավ սրահը, ի՜նչ ծիծաղ։
Ծիծաղում էին ամենքը, ծիծաղում էր Զանոն։ Նա ուզեց Սուրիկին վեր կացնի, որ նա էլ ծիծաղի, բայց Սուրիկը քնած էր։ Զվարթ աղմուկի մեջ կամաց-կամաց իր քունն էլ տարավ ու նվերը կրծքին սեղմած քնեց Զանոն։
Քնեց, և ահա եկավ, երևաց մայրիկը։ Տխուր էր մայրիկը, բայց Զանոյին ժպտում էր։
— Մայրի՜կ, մայրի՜կ, տե՜ս, էն աղջիկը տվեց ինձ․․․ էնպես լավ աղջիկ է՜ր, էնպես լավ աչքեր ունե՜ր, էնպես լավ մայրիկ ունե՜ր․․․ մայրի՜կ․․․ մայրի՜կ․․․
Ու երկար, երկար մայրիկի հետ էր Զանոն, երբ վեր թռավ մի զիլ ձենից։ Գաղթականներից մինն էր, որ ընդհանուր աղմուկի մեջ երգ էր երգում։«Արև շողցեր ա պայծառ,Նախշուն ա դաշտ, ճյուղն ու ծառ,Հրդկի վերև հավաքվեր՝Կուճլվըլան մեր հավքեր,Վայ լե՜, վայ լե՜․․․»։
Այնինչ մյուս անկյունում Մարտոն դեռ անում էր իր ծաղրածությունները ընդհանուր ծիծաղի մեջ։ Քնաթաթախ Զանոն չէր հասկանում, թե որտեղ էր գտնվում, բայց որտեղ էլ լիներ, նրան թվում էր, թե սրահը լիքն էր մոտիկներով, հարազատներով, տաքությունով ու լուսով, զվարթ քրքիջով, հայրիկի շնչով, մայրիկի ժպիտով, էն աղջկա պայծառ հայացքով, հայրենի երգի մրմունջով․․․
Ամենքն էլ էնտեղ էին, ամենքն էլ ուրախ․․․ Եվ ի՜նչքան ծիծաղեցին էն գիշեր ամենքն էլ, ի՜նչքան ծիծաղեց Զանոն․․․
Ի՜նչ ուրախ գիշեր էր, ի՜նչ ուրախ գիշեր․․․
1.Դուրս գրիր անծանոթ բառերը և բացատրիր բառարանի օգնությամբ։
խեղկատակ — ծաղրածու
երկյուղ — վախ
մասխարա — ծիծաղաշարժ
2.Բացատրիր «գաղթական » բառի իմաստը։
Վտարանդի
3.Պատմվածքից դուրս գրիր հատուկ անունները։
Թիֆլիս, Զանո, Սուրիկ, Մարտո,
4.Պատմվածքը կարդալիս ինչպիսի՞ փոխաբերական իմաստների հանդիպեցիր։
Չեմ հանդլիպել
Գործնական հայոց լեզու։
1.Բառաշարքում ընդգծել հինգ գոյական:
Երջանիկ, ավանդ, բլիթ, տխուր, բոբիկ, հողակոշտ, հարազատ, գորգ, դատարկ, աղմուկ:
2.Կարդա առակը և լրացրու բաց թողնված տառերը։
Եղ․․․երուն, որսոր․․․ներից փա․․․չելով, թա․․․նվեց խաղողի այգում: Որսոր․․․ներն անցան կող․․․ով, և եղ․․․երուն վճ․․․եց, որ այլևս չեն նկատի իրեն և կր․․․ոտեց խաղողի տեր․․․ները: Բայց որսոր․․․ներց մեկը շուռ եկավ, նկատեց նրան, վեր․․․ին նետով նշան բ․․․նեց և վիրավորեց եղ․․․երու․․․ին: Զգալով մոտալուտ մահը` եղ․․․երուն հառա․․․ելով ինքն իրեն ասաց. «Տեղս է, խաղողի վա․․․ն ինձ փրկեց, իսկ ես ոչնչացրի այն»:
Առակս կարելի է վերագրել այն մարդկանց, ովքեր նեղացնում են իրենց օ․․․նականներին, որի համար էլ Աստված պատժում է նրանց:
Եղջերուն, որսորդներից փախչելով, թաքնվեց խաղողի այգում: Որսորդներն անցան կողքով, և եղջերուն վճռեց, որ այլևս չեն նկատի իրեն և կրծոտեց խաղողի տերևները: Բայց որսորդներց մեկը շուռ եկավ, նկատեց նրան, վերջին նետով նշան բռնեց և վիրավորեց եղջերուին: Զգալով մոտալուտ մահը` եղջերուն հառաչելով ինքն իրեն ասաց. «Տեղս է, խաղողի վազն ինձ փրկեց, իսկ ես ոչնչացրի այն»:
Առակս կարելի է վերագրել այն մարդկանց, ովքեր նեղացնում են իրենց օգնականներին, որի համար էլ Աստված պատժում է նրանց:
776.
-6 1/2, -3 4/5, -2 17/50, 0, 3 81/100, +6 1/2, +10 2/3
777.
+5 2/3, +5 77/97, 7/25, 1/2, -1/3, -3/8
780.
ա) -10 7/15
բ) — 14 4/5
գ) + 13 11/15
դ) — 18 7/105
ե) — 25 2/7
զ) — 6/16
է) -3/7
ը) -2 4/10
թ) -9
781.
ա) +28 4/14
բ) -42 15/9
գ) -10 12/105
դ) -19 5/9
ե) -13 12/10
զ) -43 78/80
է) +4
ը) 2 9/25
թ) +5/16
782.
ա) -37 3/15
բ) -162 21/50
գ) -19 2/3
դ) -2 61/100
ե) -3 29/44
զ) +3 2/3
1.
Ճիշտ է արդյո՞ք հետևյալ պնդումը` կոորդինատային ուղղի վրա 51 3/4 կոորդինատով կետը գտնվում է ավելի ձախ, քան 84 6/7 կոորդինատով կետը:
2.
Համեմատիր հետևյալ խառը թվերը: Տեղադրիր >,< կամ = նշաններից մեկը:
14 2/7 > −14 2/31
3.
Համեմատիր թվերը՝ տեղադրիր >,< կամ = նշաններից մեկը:
ա) 0 < 3/4
բ) 0 > −2/3
4.
Տրված նախադասությունը գրիր անհավասարության տեսքով.
−9/13-ը բացասական թիվ է:
Պատասխան՝ −9/13 < 0
5.
Համեմատիր սովորական կոտորակները: Տեղադրիր <,> կամ = նշաններից մեկը:
−5/31 < 1/31
6.
Ո՞ր երկու ամբողջ թվերի միջև է գտնվում −44 8/13 թիվը:
-45 8/13<−44 8/13< -43 8/13
7.
19 3/4, 6 3/4 և −4 3/4 ռացիոնալ թվերից ընտրիր ամենափոքրը:
Պատասխան՝ -4 3/4
8.
Հետևյալ թվերից ո՞րի մոդուլն է ամենամեծը՝ 17 9/13, −18 9/13, −19 9/13, 16 9/13
Ամենամեծը -19 9/13-ի մոդուլն է:
9.
Համեմատիր բացասական խառը թվերը (օգտագործիր <,> կամ = նշաններից մեկը):
ա) −48 9/13 < −46 9/13
բ) −38 6/7 < −37 6/7
10.
Համեմատիր խառը թվերը (օգտագործիր <,> կամ = նշաններից մեկը):
−20 5/13 > −20 7/13
11.
Արդյո՞ք կոորդինատային ուղղի վրա −24 2/7 կոորդինատով կետը գտնվում է ավելի աջ, քան −24 3/7 կոորդինատով կետը:
12.
Հետևյալ խառը թվերից ո՞րի մոդուլն է ամենամեծը՝ 24 1/2, −25 3/7, −26 2/3, 23 2/11
Ընտրիր ճիշտ տարբերակը:
13.
Հետևյալ թվերից ընտրիր|k|<2 անհավասարմանը բավարարող ամենամեծ ռացիոնալ թիվը:
14.
d-ն և y-ը բացասական ռացիոնալ թվեր են:
Դատարկ պատուհանում տեղադրիր >, < կամ = նշաններից մեկը:
−d−y > 0
15.
Ո՞ր ռացիոնալ թիվն է 9/24-ով փոքր ամենամեծ ամբողջ բացասական թվից:
Պատասխան՝ (+ -) -1 7/8
16.
Ընտրիր այն թվերը, որոնք ∗-ի փոխարեն տեղադրելով ստանում ենք ճիշտ անհավասարություն՝ −∗/14 > −3/7
It is the greatest and most popular sport in the world. It is an industry worth billions and is watched on every continent on the globe. From toddlers kicking a ball whilst the try figure out their co-ordination through to adults who make a living from it, it is a sport that can be played by virtually anyone. Yet what is the history of the beautiful game? When did it begin? How has it developed over the years? What does the future hold for football?
Informal international matches between nations were held sporadically from then on, depending on the availability of the various teams to play games. It wasn’t until 1904 that The Fédération Internationale de Football Association was formed. FIFA, to give it its acronym, was originally devised to oversee matches played between the associations of Belgium, Denmark, France, Germany, the Netherlands, Spain, Sweden, and Switzerland.
FIFA expanded over the years, with England joining the organisation in 1905, South Africa in 1909, Argentina in 1912, Chile and Canada in 1913 and the United States of America in 1914. The first tournament that FIFA was responsible for was the football side of the 1908 London Olympic Games. The first FIFA World Cup, the organisation’s flagship tournament, was held in 1930 in Montevideo, Uruguay.
Football’s past is set in stone, yet its future remains unclear. The likelihood is that more and more technology will be introduced to help referees out. There are also plans to allow more teams to take part in competitions such as the World Cup and European Championships. One of the biggest questions for the footballing authorities is how they deal with the ever increasing money in the sport.
Что ты будешь делать завтра?-Я буду смореть телевизор.
Что ты будешь делать сегодня вечером?-Я буду играть в шахматы.
Что ты будешь делать через 2 часа?-Я буду помогать маме.
Что ты будешь делать через час?-Я буду убирать квартиру.
Что ты будешь делать завтра?-Я буду слушать музику.
Что ты будешь делать сегодня вечером?-Я буду учить уроки.
1. Завтра мы поиграем в шахматы.
2. Завтра ты ответишь на урок.
3. Завтра мы уберем наш класс.
4. Завтра мама сварит обед.
5. Завтра Ашот будет дежурить
6. Завтра бабушка расскажет внуку сказку.
7. Завтра мальчики будут кататся на велосипеде.
1. Ел.
Играл с друзями.
Играл с собакой.
Делал домашнее задание.
Играл в компютер.
Спал.
2. Утра.
Ночи.
3.Ел.
Играл с друзями.
Играл с собакой.
Делал домашнее задание.
Играл в компютер.
Спал.
Վարազդատ Մահամ 